San Damiano- Valle Belbo refuge 93 km T 1520 Uitgezwaaid door Gerrit en Ilona op naar de koffie in het stadje! Daarna richting Alba. Eerst nog droog, maar bewolkt fietsen we door rijstvelden, maïs, nociolaboomgaarden en zo nu en dan wat perziken (even proeven natuurlijk!) de wijn komt pas na Alba! Het wijngebied waar we nu doorfietsen is het gebied waar de duurste en (lekkerste?) wijnen van Italie vandaan komen (Ok in Toscane kunnen ze er ook wat van...) en dat wilden we wel even zelf proeven! Leuk was, dat we langs het grote wijnhuis Fontanafredda kwamen AH verkoopt al jaren de Barolo en heerlijke Barbera d'Alba van en leuk om te zien, dat ze van jaargangen die wij nog wel gedronken hebben nu  honderden Euri vragen!  Daarna begint het licht te regenen, maar fietsen we steeds verder het prachtige wijngebied in! Heuvel op, heuvel af gaat het en de uitzichten op dorpjes zoals Barolo en Serralunga zijn echt schitterend! De Regen wordt nu echt nat, maar gelukkig zijn we net in Serralunga in aanbevolen Resto! Daar genieten we van bijna alle lokale specialiteiten, die oud vrouwtje geholpen door twee geestelijk enigszins achterlopende zoons (?) ons voorschotelen! En daarbij natuurlijk een paar glaasjes wijn! We proberen eerst de Langhe, die we in glas, maat vissekom voorgezet krijgen! Verrukkelijk! Bij de formaggio aan het eind van dit copieuze diner voor twee: heerlijk glas Barolo! We vergeten helemaal dat het buiten giet! Maar we moeten verder, want we willen morgenavond in Albenga zijn! De heuvels weer in, en voor het eerst krijgen we een beetje de pest aan de prachtige afdalingen! We beginnen door te krijgen, dat er steeds een loeizware klim aan voorafgaat! Na een km of 80 gaan we op zoek naar een Agriturusmo. In het wijngebied struikelde je daar zowat over, maar daar zijn we Nu niet meer. Stilletjesaan zijn we uit de prachtige wijndalen geklommen (wij vonden het hier nog mooier Dan in Toscane!) we zitten op ijselijke hoogtes en zoeken en vragen wanhopig naar een Agriturismo! Sommige mensen kijken je aan of je de kortste route naar het Andromeda sterrenstelsel vraagt... Uiteindelijk zien we een bordje: 800 m afdalen (natuurlijk!) maar helaas: vol! Aardige eigenaresse wijst ons ergens in de diepte op een geel stipje: dat is een camping, van Hollandaise! Ah Nederlanders, dat waren wij toch ook?!! Toch! Met ware doodsverachting storten wij ons in de diepte! Ergens in mijn achterhoofd kriebelt een gedachte: we zullen toch niet langs deze weg terug moeten??? Née joh, er is vast een korter weggetje en dat is pas morgenochtend! Toch??!! Het laatste stukje is een grindpad van zeker 20 procent! De Nederlandse campingbeheerder kijkt ons verbaasd aan als we om een klein plekje voor slechts een nachtje vragen..iedereen in Nederland weet toch, dat je voor dit stukje paradijs op aarde minstens een jaar van tevoren moet reserveren!! Née, er is geen plek voor jullie in deze herberg!! Ik geloof niet wat hij zegt, dus vraag het nog eens... Née!!!! Galmt het door het dal!  Wordt vervolgd!